2012/04/10

Erahilketa baten kronika


Lurrean ikusi zintudan. Nahiz eta begiak tarteka irekitzen zenituen, zuk ez ninduzun ikusten. Ez zenuen inor ikusten. Konorterik gabe zeunden eromen haren erdian. Ez zinen jabetzen, noski, nola jo gintuzten zure hiltzaileek, odol-isuri hura nolabait gelditzen saiatzen genbiltzala. Eta egin genituen ahalegin guztiek ez zuten ezertarako balio izan Iñigo, ezertarako ere ez. Anbulantziari dei ziezaioten eskatu genien, eta borra kolpeak besterik ez genituen jaso bueltan. Berdin zitzaien zein harrapatu, zuk ere bazenekien hainbeste lehenagotik ere. Denok genekien. Eraman zintuzten azkenean, baita betirako eraman ere. Ez baikara berriz ere San Mamesen elkartuko, ezta zerbezarik hartuko ere partiduaren ondoren. Ez gara berriz elkarrekin aspertuko, ez hunkituko. Nahigabe, umezurtz utzi gaituzu. Ez zenituzkeen zure gurasoen negarrak jasango, guk ere ez.

Egunkariek dramaren berri eman dute, hitz larriz batzuek, izkina ahaztuetan besteek. Poliziaren bertsioa hitzez hitz kopiatuz batzuk, zure lagunen testigantzak narratuz gutxi batzuek. Lurrean ikusi zintuzten Iñigo, lurrean, bizitzeko mila arrazoi, eta hiltzeko arrazoi bakarra tarteko. 

iruzkinik ez: