Bizitzaren sorrerari izua adierazi duten H R. Giger-en munstroen parekorik ez dago. Jaiotzaren zentzu positibo tipikoa lanbroa gisara desegiten da suitzar margolari honen zertzeladen pean –hauek aerografoarekin badira ere-. Haurduntzak estutasuna sortzen du Gigerren kontzientzia artistikoarengan obsesio bilakatu arte eta sexua, koitoa, emakumearen emankortasuna -superpopulazioaren, gerren eta ume soldaduen itzalak larrituak- hondamendi armak bilakatzen dira ikuslearen kontzientzian ere.
XXI. mendean merezi al du seme-alabarik izatea? Ez al da begikoa, gure nahi, gura eta laketa egozentrikoak eta homo sapiens sapiens espezierako grina baztertuz gero aintzat hartzea Gizadiak gorputzean galarazle hedatzen den infekzio edentsua balitz bezala zanpatzaile aurrera egiten duela munduan suntsipena estandarte?
Ugalkortasuna, makineri erraldoi, higuingarri eta munstrotsua.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina