2013/11/23

Idazten zaitut

Aipa ezazkidazu ene gelako ortzian
enaren hegal luzeak
hiri batzuk bizi gabeko zerbaiten nostalgia
sentitzen duten inurrien antzera
kiribiltzen direlako.

Oihukatu denboraren bide galdua
behin itsasoan egondako 
zein putzutan iraungitua den
ura gaur goitik erortzen den arren, jada
ez delako itsasoko tanta zena izango.

Ederra litzateke lagun giroan zerbait hartzea
nik ere ez ditut katastrofeak maite baina
inurriek beti jaten didate eskua
besoak zabaltzen ditudanean
gauza errepikakorren beldurrez 
eta abar.

Zirrikitu batetik ikusten zaitut
gozozalea ez zen bihotzaren
taberna hortan, 
Zaz eta tankerakoak entzuten.

Askatzeko arintasunaren pisua,
ez dugulako hitzik egin lerro 
hauen urteetan, 
edo

lerroak ez dira
nire gelako ortzian
enarek gidatzen dituzten 
hari lumak baino
ilusio optikoen itsasoan dantzan

eta dena dela.


Petra

iruzkinik ez: