Isiluneak behar ditu gizonak eder izateko. Musika pieza ederrenetan ematen den gisan (non isiluneak ezinbestekoak diren on izateko), bizitzak ere, artelan bat besterik ez baita (ederra edo zatarra, Nietzscherengandik ikasi dugun lez), hori ere behar du eder izateko (eta hori behar du edertasunak berau izateko): isiltasunezko bitarte bat noizbehinka. Ez baita zoriontasuna “gauzarik” preziatuena edertasunarekin alderatuz, Aristotelesi apur bat kontraesanez. Ez naiz esteta, baina bai artista. Eta artistok ba omen diogu zorionak ez duela ezer balio edertasun ezean (Aristoteles bazen, hala ere, artista: Filosofoa zen); eta lilurak bezalaxe, arteak sorrarazitako benetako lilurak, gure barrenak (kanpoak baino) isilune onenak behar ditu eder izatekotan, askotan gizonei (gaur bezalaxe, beti) faltan izan zaien lilura-isiltasun lasai eta bizia.
-Julen Urbieta-