baina ezin nion begirada kendu, hara eta hona zebilela.
Batzuetan horrela geratzen gara,
gauza ederrei begira, txotxolo aurpegiz.
Ulertzera iristen ez garen egia
gure aurrean dela. Une hori da... dena.
Begiratu, besterik ezin da egin... eta
halako batean jabea hurbildu zen:
Zer, ederra e? erosi nahi?
Ez zekiat, zenbat eskatzen duk. -- Galdetu nion zuhur.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina