Hatza
gora zuzentzen duzu eta esaten didazu “hortik, hortik erori
nintzen”. Nik “hori gutxienez hiru metro dira”. Barre egiten
duzu, diozu “zuk horrela uste baduzu...”. Distantziak askotan ez
dira metrotan neurtzen, esaten didazu, ustezko hiru metro horiek
distantzia askoz handiagoa direla, eta pixka
bat “erortzen utzi” zinela. Hura joan egin zitzaizulako agian,
edo urrundu behintzat, eta erori besterik ez zenuela nahi, erortzen
utzi. Joan zitzaizulako maite zenuen hura zuk nahi baina urrutiago,
eta hori iruditzen zitzaizula munduko distantziarik handiena. “Hiru
metro, pss, zer
ote dira hiru metro, benetako distantzia luze horrekin alderatuta”.
Jendeak esaten dizula, en lo malo-malo
ez zaizula ezer pasa, eskaiolak kentzen direla, berriz ibili ahal
izango duzula, mina pasako zaizula.
Eskua estutzen
dizut gogor, ez dakit horrelakoetan zer esan, eskua estutzen dizut,
arrazoi duzulako, eskua estutzen dizut nire isiltasunak zerbait esan
dezan.
Hatza
gora zuzentzen duzu eta esaten didazu “hortik, hortik erori
nintzen”, eta ez dagoela eskaiola ez morfinarik
min hori baretzeko adinakoa.
-Gorputzgrafia-
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina