Ortu batetan pentsatzen dudanean euskaraz ortu eta lorategi artean gauzatu den ezberdintasuna ahaztea gustatzen zait, kontzienteki ekiditea. Burura datorkit latineko klaseetan hortus, horti itzultzen genuenean, testuinguruaren arabera “lorategi” edo “ortu” euskaratzen genuela. Latinak botere liturgiko bitxia dauka nire menean... Gaurko desira: Lur-sail txiki eta ezkutu baten jaun eta jabe izatea. Bertan landatzeko, zaintzeko, ernatzen ikusteko laranjondo andaluz, geranio gitano, piper pikante, tipula umil, kamelia japoniar eta hainbat, hauen fruitu, sustrai edo lore gozoez disfrutatu ahal izateko!
Eta aurkituko nuke baztertxo bat marmolaren erreminizentzia faltsua lukeen eskaiolazko irudi bat jartzeko, bular zurizko jainkosa baten figura irudikatuko lukeena eta urtero gereziondoaren lore eztanda zuri-larrosa ostean, igaliaren gorriaz urdinduko nizkioke ezpañak, idilioaren eta gezurraren artean ene hortus-ean. Beatus ille...
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina