Galduen sentitzen naizenean, haizeak ekartzen zaitu berriro nire aldamenera, eta zure hitzak zauritzen naute, ikus ezinezko labanarik zorrotzena, barneko sentimendu guztiak odoletan, haragi bizian jartzen dituena, zara zu. Nora ezaren sortzaile, eromenaren piztaile, zirrara gaiztoenen jabe, desiorik ezkutatuenen helburu eta eragile. Zure begiraden pean, hazi eta txikitzen, zure nahiaren egarriak, itotzen eta asetzen nau. Gorrotorik handiena, maitasunik gordinena, biluzten nauen begirada, dena eta ez dena, ona eta txarra disolbatzen dituena. Arrazoia, balore guztiak deuseztatzen dituena. Ametsik gaiztoena, indarrik gogorren eta sakonena. Alderdirik ilunena, maitasunik askeena, maitasunik mesprezagarriena, ekintzarik zitalenak, bere baitan. Lurralde desberdinetan, nire lekua aurkitu nahirik, ezin naiteke bere lurretatik aldendu, haziak narama, itsas korronteak, bidegurutze oroko aukerak, narama bere lurretara, lizunkeriaren erreinura. Malmutzetan malmutzena, irakurtezina, ulertezinena, begiradaz biluztean dena xuxurlatzen duena, bere baitan nire izatea sendotzen duena. Nire gaitzen iturria. Zara zu.
Sorginero
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina