Badirudi gizadiaren historiako kultura oron bizitza berez soilki eta bakunki balio positibotzat hartu dela. Soilki, bakunki eta berez heriotza negatiboa. Bizitza eta heriotza (asasinatzea) laban egartiaren leon-kastillo direla, bata bestea gabe ezin izan, ahazturik. Dikotomiak histuko balu biologia. Fikzioa batzuetan egiazko diskurtsoekin konparaturik errealitatearen erreflexu zintzoagoa emateko gai da.
So egin dezagun Ridley Scott-en Alien (1981). Munstro exotiko horren jaiotzak asasinatzea du oinarri, sortzen denean haurdunaren sabela lehertzen du bera erail araziz. Estralurtar bizitzarentzako heriotza ongarria da, alabaina, ez-fikziozko Lurrean ere, harriak edo petrolioa jatera ohitzen garen bitartean, elikadura erailketa dakartza halabeharrez. Biologian munstrokeria ikusten duenak soilki, bakunki eta berez ez du ikusten bi alderanzko prezioa.
Anselm Kiefer-en lanak hausnarketa hori dauka ere sustraietan eta ikuskera honetatik abiaturik II. Gerrate Mundialeko suntsipen osoa sormen berriarentzako ongarri da. Eraile ez den bizitzarik al dago?
1 iruzkin:
Oh! Surprise! Hau ez da "erotikoa"? Zer gertatzen zaizu, Ñ? ;)
Argitaratu iruzkina