2011/12/28

Datorkit

Fideltasunez nagiturik, hitzaldi argiez; norabide ziur gabe korrika eta etengabe estropezu egiteaz. Adimena guztiz suntsitzeaz eta edan gabe mantentzeko esfortzuak bizkarrean jasan. Kaligrafia trakets iraunkorra, hire izenaren inguruko berehalako amnesia zitala berriz. Supermerkatuan irrist egin nuelaren oroimen ahula datorkit orain eta lurpean soilik, lehengoz bizirik sentitzeko aukera bakarra aurpegiratu ote nuen? Zin dagizut: vodka amorratu, baino gau-mahaian botila parea zelatan zain ditugu. Kontsonanteak bidean ahaztu eta dardara berriz datorkit egunsentiarekin bat. Begirada lurzoruan txertaturik, lotsa ekidin nahian. Zure usaia nabaritzen ez dudan bakoitzean zerua bertan behera etortzen zait berriro. Traizioz nagiturik, bizi naizen eguna zein den ez jakiterakoan, guztiak berdinak dirudite ta: umelak, arazogarriak, mozkorrak, okadak esku ta bizarretan bizikide bihurtuz...

-Iñigo M.-

iruzkinik ez: