2011/12/31

Civis Silvestris

Konkistatzaile español bibotearen puntak atzamarrekin orraztu zituen kiribilduz, mendi hegalaren gailurrera heltzeko azken pausua ematen zuen artean. Tontor horrek irekitzen zuen Civis Silvestris albergatzen omen zuen baiara ilun oihantsuaren ikusmira, apeta eta gutizia ororen bitxia ezkutatzen duen sarkofagoa zabaltzeko aurreneko erresorte sekretua balitz bezala. Brandomineko Markesa gogobete sentitu zen, pekamenaren promesagatik.


Kondairak erraten baitzuen hiri basati horretan regitzen zutela emakumeek eta emakume gerlari horiek otzantzen zirela ezti eta brontze azaleko erregina baten aginduen menpera. Akabatu gabeko harri hutsaren edertasun atabikoa zen eguzkiak haurtzarotik miazkatu zuen haragi kiskalitako, pottoka basatien zaldunaren hanka sendo-liraineko, arerioaren garezurrarekin talkaz guda aizkorak zaindutako besoetako, gauetan dir-dir egiten zuten begi berde-sugarreko, nakar irribarre odolzaleko hipolita iberiar kantabresa aedoen ahoetan.


Oraindik Brandomineko Markesari erresistitu zitzaion emakumerik, andre zein amazona, ez zen existitzen.


Konkistatzaile español bibotearen puntak atzamarrekin orraztu zituen kiribilduz, hurrengo pausua ematerakoan, txibiaren tintaren arte zaharraren maindirea estaltzen zuen oihanean, belzturaz irentsita omen zegoen Civis Silvestris-en, fabularen eta errealitatearen artean ahaztua omen zegoenaren, bila dzanga egin zuen arte.

iruzkinik ez: