Alutik goranzko norabidean isurtzen ziren ile pubikoen ur-jauziaren zain zegoen bi hatzekin tiraka suabez Iboneren azpiko galtzak jaisten zituenean; begi urduriekin bilatzen zituen horiek.
Ibone, ez zen emagaldua, ezta emazte desleiala, ez, ez zen gau batetan ezagutzen diren haietakoa, ezta ere arrosarioari mila buelta eman dion moja. Beraien ahots goxoek eguneroko «egun ona» desiratzearekin alegrantzia esnatzen duten horietakoa zen, Ibone, baizik; bera kontziente izan gabe. Egunean eguneko hitzek, urtuko balira irribarrearen partituran, abesti leuna gauzatzen zuten bizilagun maskulinoen bihotzetan. Egunean eguneko Iboneren hitzak begi horien jabean ere abesti leuna bilakatu ziren, eta, alutik goranzko norabidean isurtzen zen ur-jauzia bilatzen zuten urduri orain begiek, bi hatzekin tiraka suabe Iboneren azpiko galtzak jaisten zituenean.
Ez. Espero zena ez zen han agertu. Gerriaren beheko aldetik bi hankak hasten diren tartera arte X orlegi dirdiratsua estaltzen zuen dena. Zentsuraren letra. Uko orlegiaz margorik. Gabeziaren X dirdiratsua. Zentsuratzailea, ukatzailea, gabea, begirada; ez Iboneren ahots eztia.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina